‘Ons kantoor heeft een centraal punt aan de oostzijde van het pand waar bijvoorbeeld nietmachines, pennen en enveloppen liggen. Aan de westzijde hebben we een printer staan waar iedereen gebruik van maakt. Onze bureaus staan voornamelijk opgesteld aan de zuid- en noordzijde van het gebouw. Je voelt het al aankomen. Wanneer wij een brief afdrukken en verzenden lopen wij eerst naar de printer, vervolgens lopen wij naar de plek waar de enveloppen liggen en uiteindelijk lopen we terug naar ons bureau. Nou herinner ik me dat ik nog een bijlage op mijn bureau had liggen die ook mee moest. Waar lag die ook alweer?’
Bovenstaand scenario schetst een werkomgeving waar veel sprake is van beweging. Natuurlijk is deze beweging heel gezellig, want we komen altijd collega’s tegen met wie we even een praatje maken. Daarnaast is bewegen goed. Bedrijven werken met stappentellers, traploopmomentjes en vitaliteitsprogramma’s. Toch kan beweging op de werkvloer ook worden beschouwd als een vorm van verspilling.
Beweging volgens de Lean methodiek is een fysieke beweging die geen waarde toevoegt aan het proces. Dit kan zich op verschillende manieren manifesteren. Onnodig lopen, buigen en tillen door een verkeerde inrichting van de werkplek zijn voorbeelden hiervan. Beweging kan ook ontstaan door het zoeken naar bepaalde mappen, documenten, informatie of collega’s. Onduidelijke werkinstructies zorgen ervoor dat je tijdens het werkproces fysieke handelingen moet verrichten die het proces vertragen.
Denk voor een concrete situatie waarin beweging een belemmering is aan een klusbedrijf. Processen worden versneld wanneer gereedschap, machines en ander benodigd materiaal binnen handbereik liggen en op een logische plek ten opzichte van de werkzaamheden. Wanneer je voor elke schroevendraaier extra moet lopen ben je logischerwijs veel extra tijd kwijt.
Te veel beweging binnen een proces leidt tot verspilling in tijd. Wanneer alles op de juiste plek ligt wordt tijd bespaard en loopt een proces sneller door.
